نقد سریال بلوغ (Adolescence)

مینی‌سریال انگلیسی بلوغ (Adolescence) محصول شرکت نتفلیکس در سال جاری، دست روی موضوعی گذاشته که عطش زیادی برای فهمیدن آن در روزگار حاضر وجود دارد.

پسر نوجوانی با چاقو به دختر همکلاسی‌اش حمله کرده و او را به قتل رسانده است. سریال با هجوم وحشیانه پلیس برای بازداشت پسرک شروع می‌شود و از همان ابتدا روی شکافی که ایده اصلی داستان و شیوه ساختش حول آن شکل گرفته تمرکز می‌کند: رشد و نمو در شبکه‌های مجازی و مواجهه با تبعات سهمگین آن در جهان فیزیکی و واقعی.

فیلم هیچ کاتی ندارد و تمام مدت زمان یک ساعتۀ هر قسمت، یک‌سره ضبط شده است؛ تکنیکی که احتمالا سازندگان سراغش رفته بودند تا واقعیت را تخت و بی‌تفاوت به تصویر بکشند. با این حال، فرم ساخت بیشتر از آنکه در خدمت محتوا و داستان باشد، به عنصری برای خودنمایی تبلیغاتی و جلب توجه مخاطبان بیشتر تبدیل شده و نسسبتش را با فرمی برای بیان واقعیت بی‌رحم از یاد برده است.

این مسئله تا حدی در پرداخت داستان هم دیده می‌شود. پیچیدگی عاطفی عمیقی که در قهرمان نوجوان داستان به مرور به وجود آمده و منجر به قتل همکلاسی‌اش شده در نهایت بیش از هر چیزی روی کاستی‌هایی که در نوع رابطه‌ای که با پدرش دارد و نوع نگاهش به مردانگی تصویر می‌شود و عوامل دیگری مثل تاثیر ساخت قدرت و حضور پررنگ شبکه‌های اجتماعی را از یاد برده است.

نویسندگان

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *